Ik heb onlangs een ochtend doorgebracht op een plek waar de meeste Michiganders nooit zullen komen.
Op een doordeweekse dag in september, ruim voor zonsopgang, arriveerde ik met Michigan Radio in de Women's Huron Valley Correctional Facility in Ypsilanti.Ochtend editieproducer Lauren Talley en stagiaire Katie Raymond.
De veiligheidscontrole was als een zeer gedetailleerde luchthavencontrole tussen gesloten deuren. Voor ons bezoek eiste het Departement van Correcties dat we een lijst overlegden van alles wat we mee zouden nemen, tot aan het exacte aantal extra batterijen voor onze audio-opnameapparatuur.
Hoge hekken en prikkeldraad omringen de omtrek van het gevangeniscomplex. Er zijn ongeveer twee dozijn gebouwen gescheiden door groen gras en geplaveide voetpaden.
Met dank aan Katie Raymond / Michigan Radio
/
Michigan-radio
Een dag dichter bij huis
Gedetineerden Erica Osburn en Jennifer Hulbert stonden in het gras te baden in het vroege ochtendlicht. Ik vroeg waar ze aan denken als de dag begint.
"Wat ik denk over vrede, geluk, vrij. Dat is waar ik 's ochtends aan denk", zei Osburn.
Wat maakt dat ze zich vrij voelt? Ze keek naar het uitzicht achter de hekken.
"De lucht, de lucht, de bomen. Het is prachtig. Ik hou van de ochtend."
Hulbert was het daarmee eens.
"Echt, dat is ook mijn stille tijd. Ik probeer mijn dag vrij te beginnen zodat ik rustig kan zijn. Doe gewoon wat je moet doen om de dag door te komen en een dag dichter bij huis te gaan."
Terwijl we aan het praten waren, liepen gevangenen voorbij zonder begeleiding. Als buitenstaander zag het er verrassend nonchalant uit.
"Het is niet zo erg als het lijkt," zei Osburn. "We hebben echt geweldig personeel en ze zorgen heel goed voor ons, dus... dit is net een cupcake-kamp. Ik heb het gevoel dat ik de meeste dagen op een universiteitscampus ben. Ik zweer het. Dat is hoe ik me voel. En het is een all-girl campus en de officieren zijn de leraren en het is hetzelfde. Het is net als de middelbare school, serieus."
Maar tijd is een lastig iets, en het is gemakkelijk om je af te vragen of Osburn op een dag van gedachten zal veranderen. Ze zit nog maar een paar jaar in een gevangenisstraf van 27 tot 50 jaar voor moord met voorbedachten rade.
Met dank aan Katie Raymond / Michigan Radio
/
Michigan-radio
De zoektocht naar rust
Er zijn iets meer dan 2.000 gevangenen in Women's Huron Valley die in 14 wooneenheden wonen, de meeste gevuld met tweepersoonscellen. De gebouwen hebben ook dagkamers waar gevangenen rondhangen, gereedschap bekijken om hun haar te doen en e-mails versturen.
Maar ze brengen een groot deel van hun tijd door in andere gebouwen en gedurende meerdere uren hebben directeur Shawn Brewer en leden van zijn staf ons veel van hen laten zien.
"Zeer grote compound. Zet gemakkelijk 10.000 stappen op een dag," merkte Brewer op terwijl we het terrein van ongeveer 140 hectare doorkruisten. De faciliteit wordt bemand door meer dan 650 medewerkers.
In gevangenistaal worden de maaltijden, lessen en banen van gedetineerden 'call-outs' genoemd. Brewer zegt dat call-outs goed zijn. "Oproepen", ook wel aanvallen en andere incidenten genoemd, zijn dat niet.
"Als administrateur wil je er altijd zeker van zijn dat al onze oproepen op tijd worden verzonden en dat de gevangenen deze oproepen actief bijwonen", zei Brewer.
Wat zijn de tekenen van het begin van een goede dag?
'Stil,' zei Brewer lachend. "Geen oproepen."
Met dank aan Katie Raymond / Michigan Radio
/
Michigan-radio
Werk aan de binnenkant
Een van onze eerste stops was de keuken van de gevangenis. Het is een grote industriële opstelling met een volle bakkerij. De arbeiders zijn gedetineerden die worden begeleid door gevangenispersoneel.
Rose McSwain zweette terwijl ze in twee grote, dampende vaten roerde. De ene was havermout, de andere warme chocolademelk. Ze was ontbijt aan het maken, dat meestal bestaat uit een warme ontbijtgranen, een koude ontbijtgranen, een warme drank en een koude drank, zoals melk of sinaasappelsap.
De meeste gevangenen hebben een baan nodig. Ze krijgen een klein uurloon. McSwain is 52 en zit een levenslange gevangenisstraf uit. Sinds eind jaren tachtig werkt ze af en toe in gevangeniskeukens.
"We werken voor een laag loon. Het zou beter zijn om vrij te zijn en voor een minimumloon te werken", zei ze. "Als je het voor 32,5 cent per uur kunt doen, kun je het daar doen voor het minimumloon."
Buiten in de eetzaal stonden de gevangenen in de rij om hun maaltijden te krijgen. De kamer zou kunnen doorgaan voor een cafetaria op een middelbare school. Shikea Tyler was aan het eten met een paar vrienden.
"Het is niets zoalsOranje is het nieuwe zwart. Het gaat niet om vechten. Niemand steekt elkaar neer of zoiets, 'zei Tyler. 'Het is net onze eigen kleine gemeenschap, onze eigen kleine wereld hier.'
Terwijl Laura Gay Willis wachtte om haar eten te halen, was ze niet zo opgewekt.
"Elke dag is hetzelfde. Het is hier niet veranderd. Het zijn gewoon de mensen. Ze vallen niet samen. Het is een push-shove situatie," zei ze. "Ik word hier gewoon verdrietig van."
Met dank aan Katie Raymond / Michigan Radio
/
Michigan-radio
Michigan's enige vrouwengevangenis
Dit is de enige gevangenis voor vrouwen in Michigan. Eric Walton is plaatsvervangend directeur. Hij heeft ook in mannengevangenissen gewerkt.
"Er is een duidelijk verschil. Over het algemeen hebben mannen het drukker. Ze worden 's ochtends wakker en gaan, gaan, gaan. Hier met de vrouwen is het een beetje ingewikkelder. Vrouwen zijn socialer. Ze zijn meer relationeel," zei Walton. 'Een inactieve gevangene is een probleem, dus probeer je ze zo bezig mogelijk te houden. Houd ze gefocust op iets positiefs, dan verminder je je problemen.'
Een van de meer ongebruikelijke plekken om bezig te blijven, is het Michigan State Industries Dental Lab. Het lab maakt alle kunstgebitten en gedeeltelijke delen voor het hele staatsgevangenissysteem. Gevangene Anne Vincenza is een labmanager.
"We zien er een voordeel van bij onze collega's als ze een paar tanden in hun mond hebben en nu glimlachen. We weten dat we iemand een extra kans hebben gegeven als ze uitgaan. Een werkgever neemt iemand aan met een volledige set van tanden versus iemand die geen tanden heeft."
De stafchef zei dat slechts twee of drie van elke 100 gedetineerden slagen voor de eerste aanwervingstest, en dat werknemers een hoge arbeidsparticipatie in de branche hebben als ze vrijkomen. Maar omdat trainen jaren kan duren, heeft het lab ook gevangenen met langere straffen nodig. Vincenza is een levensgenieter en werkt al twee decennia in het laboratorium. Ze houdt van haar werk, maar er is nog een ander persoonlijk voordeel.
"We hebben families die er zijn. We hebben families die erg trots op ons zijn, dat we een carrière hebben, dat we het zo goed doen," zei Vincenza.
Met dank aan Katie Raymond / Michigan Radio
/
Michigan-radio
Langs de gevangenis kijken
Er komen meer kansen naar Women's Huron Valley. Er wordt gebouwd aan een arbeidsopleidingscentrum, een beroepsdorp genaamd. Stephanie Martin zegt dat ze is aangenomen voor programma's in computervaardigheden en cosmetologie die daar zullen worden gegeven. Tijdens ons bezoek zat ze in een vol klaslokaal aan haar GED-certificaat te werken.
"Het is een goed gevoel in mijn maag als ik naar huis kan bellen en zeggen: 'Ik ben geslaagd voor dit of ik heb deze test terug en, weet je, ik heb een goed cijfer. En nu zit ik in het zwembad voor het afleggen van mijn GED volgende week," zei Martin. "Dus het is goed. Als ik het passeer, is het nog beter."
Sommige gedetineerden gaven de gevangenisbewaarders de eer dat ze hen hielpen in te zien hoe belangrijk het is om positief te blijven en naar een doel toe te werken. Anderen prezen medegevangenen die als tutor of mentor dienen. Wat het pad ook is, die mentaliteit kan moeilijk te bereiken zijn.
"Uiteindelijk kan het erg frustrerend zijn voor het personeel als ze dat niet willen accepteren of die toezegging niet willen doen", zei directeur Shawn Brewer. "We bereiden ze zo goed mogelijk voor [zodat] ze succesvol zijn als ze terugkeren als burgers. En dat is zeker een groot proces."
Dit verhaal bevat rapportage doorLauren Talley.
Vind meer van Michigan Radio's berichtgeving over het gevangenissysteem van Michigan in de serie Stateside "Leven aan de binnenkant," opgenomen in de Lakeland Correctional Facility in Coldwater.