De kolossale verklaring van gevangenen (2023)

Welkom bij de kolossale uitleg vanGevangenen. Wat volgt zijn de essentiële details vanGevangenenbestudeerd, geanalyseerd, gedeconstrueerd, ontleed, ontrafeld en ter beoordeling gepresenteerd. Wat is er gebeurd? Waarom het gebeurde? Laten we wat antwoorden krijgen.Bekijk de rest van onzefilmgids voor gevangenen.

Als je het nog niet hebt gedaan, abonneer je dan op onze podcast opAppelofSpotify.

Inhoudsopgave

De snelle uitleg

Het hoofdverhaal vanGevangenenis de ontvoering van twee jonge meisjes. Maar de film als geheel is een onderzoek naar het soort gevangenissen waarin mensen zich bevinden - fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel. Doolhoven worden uiteindelijk een grotere deal dan je waarschijnlijk zou verwachten. Het hele concept van een doolhof is dat mensen verdwaald raken in de kronkels en complicaties van de structuur.Gevangenenpast dat concept toe op hoe mensen worstelen om hun trauma's te doorstaan ​​en eraan te ontsnappen. Of dat nu de dood van een kind is, het verlies van geloof in God, het ontdekken van een ouder die zelfmoord heeft gepleegd, het vermoorden van een moordenaar, het laten ontvoeren van je kind, het martelen van iemand van wie je weet dat hij schuldig is maar niet wil bekennen, of een baan met hoge inzet waarbij levens op het spel staan.

Dat idee van het doolhof gaat verder dan de personages naar de structuur van het verhaal.Gevangenenhad informatie kunnen presenteren zoals de meeste films doen: details op een chronologische, lineaire manier stapelen die verteerbaar is en kijkers in staat stelt om van een plaats van totale onwetendheid naar een plaats van volledig begrip te gaan. In plaats daarvan verspreidt het doelbewust belangrijke details door het hele verhaal, zonder chronologische context, wat betekent dat het gemakkelijk is om ze te vergeten of ze niet te verbinden zoals we ze zouden moeten verbinden. Dit wordt gedaan om te hebbenGevangeneneen verhalend doolhof worden. De ogenschijnlijk eenvoudige voortgang van het verhaal is een artistieke keuze om het gevoel te creëren dat je niet helemaal kunt krabben, dat er meer aan de hand is dan je je misschien hebt gerealiseerd. Denis Villeneuve en zijn bedrijf hebben dit bereikt door belangrijke achtergrondverhalen en expositiedetails in de hele film te plaatsen zonder ooit een scène te hebben die ze allemaal duidelijk met elkaar verbindt. Dit betekent dat het aan de kijker is om actief de ontbrekende stukjes van de puzzel te voltooien.

Er zijn nog twee lagen die makenGevangeneneen nog dieper soort filmische duik. De ene is thematisch, de andere is ... nou ja ... bij gebrek aan een beter woord, pretentieus.

Thematisch - voorbij doolhoven - zijn religie en bomen enorme motieven. De hoofdschurk voert oorlog tegen de christelijke God, terwijl de held is vernoemd naar een god uit de Noorse mythologie. Er zijn personages genaamd Grace en Joy. Vele malen in de film ligt de nadruk op bossen en bomen. Wat een toeval dat Joy's achternaam "Birch" is (een veel voorkomende boom in Amerika). Er wordt iets gezegd in deze botsing tussen beschaving en natuur, het christendom en de 'oude goden'.

De pretentieuze dingen raken de constructie van het verhaal. Het laatste shot van de film is Loki, die 's nachts een zwak gefluit hoort. We weten dat het uit Keller Dover komt, ondergronds opgesloten. Helaas weet Loki dat niet. Er is spanning als Loki het fluitje hoort, maar het afwijst, het nog een keer hoort, maar het weer afwijst, voordat hij het nog een keer hoort. Maar voordat we hem zien besluiten om het te onderzoeken of te vertrekken, is de film afgelopen. We blijven zitten met de vraag: "Redt Loki Keller of niet?" Misschien wel het meest indrukwekkende voor mijGevangenenis dat bijna alles wat er in de film gebeurt een aanwijzing is voor Loki. De vraag is of hij alles in elkaar zal zetten en de puzzel zal oplossen? Wat voor ons echt een vraag is. Hebben we aandacht besteed aan alle aanwijzingen die erop wijzen of Loki Keller wel of niet zal vinden?

Vorm

• Keller Dover – Hugh Jackman
• Grace Dover – Maria Bello
• Franklin Birch – Terrence Howard
• Nancy Birch – Altviool Davis
• Rechercheur Loki – Jake Gyllenhaal
• Alex Jones – Paul Dano
• Holly Jones – Melissa Leo
• Bob Taylor – David Dastmalchian
• Anna Dover – Erin Gerasimovich
• Joy Birch – Kyla-Drew Simmons
• Geschreven door - Aaron Guzikowski
• Geregisseerd door - Denis Villeneuve

Waarom het heetGevangenen

De titel is simpel maar die eenvoud kan je ontwapenen. In eerste instantie denken we misschien dat het van toepassing is op de ontvoering van Joy en Anna. Het zijn gevangenen, toch? Maar halverwege de film ontvoert Keller Dover Alex Jones en houdt hij Alex gevangen. En wat weet je, aan het einde van de film wordt Keller gevangengenomen door Holly Jones, de "tante" van Alex. Je zou kunnen denken dat dit het einde is.

Maar hoe meer je je verdieptGevangenenhet wordt uiteindelijk met de dag duidelijk dat de hele film deze gelaagde verkenning is van verschillende soorten gevangenissen: fysiek, mentaal, emotioneel en spiritueel.

Verder speelt het verhaal zich op zo'n manier af dat het de kijkers opzettelijk laat om belangrijke details samen te stellen. Vergelijk dit met andere misdaadthrillers zoalsStilte van de lammerenofZevenofMeisje met de drakentattoo. Die drie films stapelen normaal gesproken informatie, zodat we ons naarmate de plot vordert meer geïnformeerd en bevoegd voelen over wat er aan de hand is. Je begint de film in een plaats van onwetendheid, maar eindigt met een gevoel van superioriteit in het begrijpen van het wie, wat, wanneer, hoe en waarom.

MaarGevangenenstapelt informatie niet netjes op. In plaats daarvan krijg je een stapel puzzelstukjes. Als je het volledige beeld van het verhaal wilt krijgen, moet je de fragmenten verenigen. Op deze manier wordt de film zelf een beetje een gevangenis, een soort labyrint waarin we onszelf kunnen verliezen. Dit is doelbewust meta, aangezien halverwege de film het motief van het 'doolhof' wordt geïntroduceerd. In eerste instantie lijkt het doolhof misschien niets meer dan het geraaskal van een gekke man, in het script gestopt om het mysterie en de spanning te vergroten. Maar, zoals de titel, dingen zijn niet altijd zo eenvoudig...

Uitleg over de plot vanGevangenen

De plot in chronologische volgorde

Te praten overGevangenen, helpt het als we het verhaal ontrafelen door de belangrijkste gebeurtenissen in chronologische volgorde weer te geven.

• Terug in dejaren 80, Holly Jones en haar man zijn vrome christenen.
• Hun zoon - nog een kind - sterft, wat hen enorm veel verdriet bezorgt. Hun pijn verandert in woede op God, aangezien zo'n tragedie Zijn wil moet zijn geweest. Wat er daarna gebeurt beschrijft Holly uiteindelijk als: “Kinderen laten verdwijnen is de oorlog die we met God voeren. Maakt dat mensen hun geloof verliezen.”
• In augustus van1987, ontvoeren ze een jongen genaamd Barry. Ze hernoemen hem Alex en voeden hem op onder het mom dat hij hun neef is en ze adopteerden hem nadat zijn ouders bij een ongeluk waren omgekomen. Ze drogeren hem vaak.
• Een krantenartikel uit 1987 over Barry vermeldt dat er mogelijk sprake is van een seriële kinderontvoerder en dat de FBI bij de zaak betrokken is.
• Jaren gaan voorbijen de Joneses ontvoeren en vermoorden meer dan een dozijn andere kinderen. Een FBI-agent schrijft een boek genaamdDe onzichtbare man vinden, waarin de theorie over deze seriële ontvoerder in de regio Pennsylvania en de obsessie van de ontvoerder met doolhoven wordt beschreven.
• Op een gegeven moment, hadden de Joneses Bob Taylor ontvoerd. Taylor verlaat uiteindelijk het huis, hetzij door ontsnapping, hetzij door onverschilligheid van zijn ontvoerders (misschien vanwege zijn leeftijd). Hij is mentaal gebroken door en geobsedeerd door zijn eigen ontvoering.
• 5 jaar ervoor de gebeurtenissen in de filmgaat Holly's echtgenoot, meneer Jones, naar de kerk en belijdt zijn zonden. De vader, geschokt, ontvoert Jones en laat hem vastgebonden achter in de kelder om te sterven (tel dat op bij het aantal personages dat in aanmerking komt als gevangene).
• Omdat Holly in haar eentje niet zo makkelijk kinderen kan stelen, raken er minder kinderen vermist.
• De film begint.
• Alex rijdt met zijn camper naar het huis waaruit hij in 1987 was ontvoerd, het huis van zijn eigenlijke ouders. Het is toevallig in de buurt van het Birch-huis, waar de Dovers Thanksgiving vieren.
• Joy en Anna zien de camper tijdens een wandeling met hun broers en zussen, Ralph en Eliza. Omdat Joy en Anna op de camper spelen, speelt Alex in op hen.
• Joy en Anna verlaten de Birch's om Anna's vermiste fluitje te vinden. Alex, nostalgisch over zijn eigen jeugd, probeert met de meisjes in de camper te spelen. Brengt ze uiteindelijk naar huis. Daar doet Holly wat gek-psycho-kind-snatchers doen. Alex, doodsbang, rijdt weg van het huis. Wordt gearresteerd als de hoofdverdachte.
• Nadat de politie Alex heeft laten gaan, ontvoert Keller Alex.Omdat Alex vermist is, laat Holly de meisjes niet in het hol achter om te sterven, maar haalt ze het huis binnen om haar gezelschap te houden. Die keuze stelt de meisjes in staat om de beproeving uiteindelijk te overleven.
• Loki gaat naar het huis van de vader, ontdekt een geheime doorgang achter een koelkast en vindt in deze verborgen kelder het lichaam van meneer Jones (identiteit onbekend bij Loki).
• Bob Taylor hoort over de vermiste meisjes en "speelt" ontvoerder door rare dingen te doen, zoals opdagen bij de wake en kleding stelen en mannequins in zijn tuin begraven (op een gelijkwaardige plek als waar het gat is bij Holly's huis). Hij wordt gearresteerd en pleegt vervolgens zelfmoord omdat Loki's controleverlies Taylor in staat stelt een pistool van een officier in beslag te nemen.
• Alex bezwijkt voor Keller's marteling en noemt een doolhof, dus Keller gaat naar Holly's huis om te zien of ze iets over een doolhof zal onthullen. Zonder dat hij het weet, zijn Joy en Anna in een andere kamer en Joy ziet hem / hoort hem. Holly biedt Keller-thee aan, die waarschijnlijk gedrogeerd zou zijn (we zien later dat ze een pot met gedrogeerd vocht in de koelkast bewaarde).Maar een krant op de tafel trekt de aandacht van Keller als er melding wordt gemaakt van de zelfmoord van Taylor. Woedend vertrekt Keller voordat Holly hem kan vangen.
• Joy en Anna proberen te ontsnappen, maar alleen Joy slaagt daarin. In het ziekenhuis zegt Joy tegen Keller: "Je was daar", wat Keller beseft dat het Holly's huis betekent en dat Holly geen onschuldige oude dame was. We krijgen dan de laatste confrontatie waarbij Keller's gevangenschap en Loki's heldendaden betrokken zijn. We eindigen met Loki die Keller redt of Keller ondergronds sterft.

Heeft Alex Joy en Anna echt meegenomen?

Terwijl Alex een slachtoffer is, kan hij een lul zijn. Er is een reden dat scenarioschrijver Aaron Guzikowski en regisseur Denis Villeneuve de scène hebben opgenomen waarin Alex de hond aan de lijn van de grond rukte om te zien hoe hij stikte en schopte. Het is vrij algemeen bekend dat de slachtoffers van misbruik geneigd zijn anderen te misbruiken.

Onder 747 mannen was het risico om dader te zijn positief gecorreleerd met gerapporteerde ervaringen van slachtoffers van seksueel misbruik. Het totale percentage slachtoffer te zijn geweest was 35% voor daders en 11% voor niet-daders.

Bron

Dus het antwoord op de vraag "Heeft Alex Anna en Joy echt meegenomen?" is ja. We weten dit om een ​​aantal redenen. We weten dat hij in de buurt was, in het busje. We weten dat de meisjes geïnteresseerd waren in het busje. En later zegt Alex tegen Keller: "Ze huilden niet totdat ik ze verliet" (daarover meer in het volgende gedeelte).Gevangenenlaat ons nooit de ontvoering zien of laat iemand ronduit uitleggen wat er is gebeurd. In plaats daarvan laat het een paar contextuele aanwijzingen achter voor ons om dingen samen te voegen.

De meisjes gingen naar Anna's huis om haar fluitje te zoeken. Begrepen (daarom vindt Keller het in het gat aan het einde). Maar op de terugweg zagen ze het busje en besloten erop te spelen omdat hun oudere broers en zussen er niet waren om nee te zeggen. Alex nodigde hen uit in het busje. Daarna bracht ze ze terug naar Holly. Holly ging ervoor om gekke Holly-dingen te doen.

Bob Taylor had de kans niet. Hij is een rode haring die twijfel zaait over Alex. Hij reageert alleen op de ontvoering omdat het hem aan zijn eigen ontvoering doet denken en hij begint de nachtmerrie na te bootsen van wat hij met Holly en haar man heeft meegemaakt. Hij is thematisch relevant voorGevangenenmaar niet cruciaal voor wat er gebeurt en hoe het gebeurt.

Holly geeft uiteindelijk aan Keller toe dat ze niet echt kinderen kan ontvoeren zonder haar man, dus is ze niet zo actief geweest. Het is dus onwaarschijnlijk dat ze plotseling verscheen en de meisjes greep. Als dat het geval was, zou Alex's "Ze huilden niet totdat ik ze verliet" niet zinvol of zelfs maar logisch zijn.

En hoewel Alex aanvankelijk misschien onschuldige bedoelingen had met Anna en Joy, om te doen alsof hij weer een kind was, vrij van de last van zijn diefstal, moest hij weten dat het niet goed zou aflopen om ze terug te brengen naar Holly. Hij is hier niet onschuldig. Als dat zo was, zou hij niet voortdurend tegen de politie en Keller hebben gelogen. Hij zou hebben uitgelegd wat er is gebeurd. Maar op dezelfde nonchalante manier waarop hij besloot de hond te wurgen, besloot hij waarschijnlijk de meisjes terug te brengen naar Holly.

Dit kan de gecompliceerde aard zijn van iemand die net zo ernstig is gekwetst als Alex. Hun benarde situatie is immens en het kan hen ertoe aanzetten anderen aan te doen zoals hen is aangedaan.

Waarom heeft Alex niet bekend bij de politie of Keller?

Het antwoord op deze vraag wordt niet echt uitgelegd, maar wel getoond. Er zit een tweede "Alex" inGevangenen. Dat is Bob Taylor, een van de vele kinderen die Holly en haar man hadden ontvoerd. Taylor had het geluk het te hebben overleefd (anderen niet), hoewel nooit is uitgelegd hoe lang hij daar was, of wanneer hij wegging, of hoe - alleen dat hij was ontvoerd, door de Joneses werd vastgehouden en daarna volwassen was.

Zowel Taylor als Alex zijn oud genoeg om fysiek verder te gaan dan wat hen is overkomen. Maar psychologisch kan geen van beide. Hoewel Taylor ergens anders woont, lijkt hij alleen maar aan Holly en haar man te denken. Hij begraaft mannequins in zijn tuin. Obsessief doolhoven op de muren tekenen omdat hij niet kan stoppen met het lezen van het boek van een FBI-agent over de mysterieuze kinderontvoerder, bekend als de Invisible Man, die nooit werd gepakt (en die eigenlijk Holly en haar man was). Spetterend varkensbloed op kinderkleding sluit hij vervolgens in dozen met slangen. Allemaal als een "beste imitatie" van zijn ontvoerders.

Als Loki Taylor binnenhaalt, kan Taylor niet zomaar uitleggen wat er is gebeurd en waarom. In plaats daarvan tekent hij een doolhof. Dat is de enige manier waarop hij met Loki kan communiceren waar de meisjes zijn, wat er met hem is gebeurd, enz. Hoe begin je iets onder woorden te brengen dat even kosmisch gruwelijk is als gestolen worden en alles wat daarna komt?

Alex zit in een vergelijkbare situatie. Hij herinnert zich duidelijk iets van zijn leven voor de ontvoering, anders zou hij niet bij zijn oude huis parkeren. Toch woont hij nog steeds bij Holly. Dat zegt veel over zijn mentale toestand, de mate van het Stockholmsyndroom dat hij ervaart. Met alle gelegenheid om naar de politie te stromen over wat er is gebeurd, zwijgt hij. En weigert vervolgens iets aan Keller te onthullen, ondanks de voortdurende martelingen, ondanks Kellers totale wanhoop en verlatenheid. Net als Taylor wordt Alex zowel beïnvloed door zijn ontvoerder als worstelt hij om te spreken over iets dat te verschrikkelijk is om uit te drukken.

Bij hun eerste ontmoeting, op de parkeerplaats van het politiebureau, speelde Alex met Keller, net zoals hij met de hond deed, door te zeggen: "Ze huilden niet totdat ik ze verliet." Hij wist wat hij deed. Vlak voor de woordenwisseling met Keller waren we getuige van een starende blik tussen Alex en Loki nadat Loki urenlang had doorgebracht met kleineren, vernederen en buigen voor Alex in de verhoorkamer. Alex kon Loki niets aandoen, maar als Keller binnenkomt en Alex grijpt, kan Alex Keller pijn doen. Zo doet.

Maar ergens tijdens Keller's marteling van Alex verandert de dynamiek. Het is niet langer dat Alex het bijproduct is van Holly en haar man, of wreed is om wreed te zijn. Hij is gereduceerd tot een bang kind dat het onmogelijk vindt om de logica van taal te geven aan de absurditeit van het leven dat hij gedwongen is te leiden. Hij is in wezen bevroren door cognitieve dissonantie. Dat is waarom alles wat Alex uiteindelijk kan opbrengen, zelfs als zijn leven op het spel staat, is: "Ze zijn in het doolhof."

Dit wordt later versterkt door Joy's worsteling om uit te leggen wat er met haar was gebeurd, alleen in staat om naar Keller te kijken en te zeggen: "Je was daar .... Het plakte tape op mijn mond. Maar in de momenten voordat ze spreekt, zien we Joy's herinnering aan de ontsnapping, de flitsen van in huis zijn, op de grond, iemand die de kamer verlaat, het boek met doolhoven dat ze moesten voltooien, wegrennen. Wat drukt ze uit ondanks dat ze dit allemaal weet, zich dit allemaal herinnert? Niets meer dan huiveringwekkende fragmenten. Ze was er minder dan een week. Stel je nu voor dat Taylor en Alex daar al jaren en jaren zijn.

En om er een buiging voor te maken, wanneer Grace Anna naar Loki brengt, valt er een soortgelijke stilte. Dit is de man die Anna heeft gered, en Anna zegt geen woord tegen hem, ondanks de ingevingen van haar moeder. Dus hoewel Alex niet bekent wat er met Keller is gebeurd, gek kan lijken, is het in lijn met hoeGevangenentoont andere slachtoffers van ontvoering die worstelen om zich te uiten.

Wie was die man in de kelder van de priester?

Dit maakt deel uit van de doolhofachtige constructie vanGevangenen. Sommige mensen volgen de aanwijzingen en voegen 2 en 2 samen. Anderen zullen zo geïnvesteerd zijn in de eerste kijkbeurt dat dit hen recht boven het hoofd gaat - wat opzettelijk is van de kant van de film.

Wanneer we Holly voor het eerst ontmoeten, vertelt ze Loki dat haar man al 5 jaar weg is. Weet niet wat er met hem is gebeurd.

Wanneer Loki het lichaam vindt in de kelder van de priester, legt de priester/vader uit dat de man kwam biechten en trots sprak over het vermoorden van 16 kinderen. Dus liet de priester de man vastgebonden achter om te sterven. Het lichaam is onherkenbaar, maar er is een ketting van een doolhof.

We hebben dan Bob Taylor die geobsedeerd is door doolhoven en het boek van de FBI-agent waarin wordt beschreven hoe de kinderontvoerder genaamd de Invisible Man doolhoven had gebruikt. We weten dat Bob Taylor is ontvoerd door Holly Jones en haar man.

In de flashback van Joy staat een briefje dat zegt dat je alle doolhoven in het boek moet voltooien. Alex Jones verwijst ook naar een doolhof.

Eindelijk, als Loki bij Holly's huis is, achterdochtig omdat hij denkt dat Keller daar misschien is en misschien iets vreselijks heeft gedaan, ziet hij de foto in de slaapkamer. Het is de echtgenoot van Holly en hij draagt ​​dezelfde doolhofketting als het mysterieuze lichaam uit de kelder.

Niemand zegt ooit hardop: "DAT WAS HAAR ECHTGENOOT!" Dat zouden ze kunnen hebben. Er zijn een heleboel veranderingen die kunnen worden aangebracht om dit subplot efficiënter en eenvoudiger te maken. Maar het is op deze subtiel desoriënterende manier gedaan om je een gevoel te geven van: "Wacht ... wie was die vent ..." en hopelijk kom je er dan achter en heb je een ah-ha! moment.

Ontdekt Loki Keller in het gat of niet?

De scenarioschrijver, Aaron Guzikowski, deed een interview met Buzzfeed en zei gewoon ronduit:

“Vreemd genoeg stond het zo in het script toen het werd gekocht. En het is nooit echt veranderd. Toen we aan het filmen waren, hebben we een versie gemaakt waarin het iets verder gaat dan waar de fade-out is. Er is een versie waarin hij de auto verplaatst en Hugh daar beneden ziet, enzovoort. Niemand van ons wilde die versie echt maken, maar we wilden er zeker van zijn dat we hem hadden voor het geval dat de film eenmaal in elkaar was gezet en het echt nodig leek. Maar na het testen van de film met het einde dat het nu heeft, besloot iedereen dat dit absoluut de juiste keuze was. Joel Cox, de redacteur, had er een sterk gevoel bij. Ik denk gewoon dat dat het moment is waarop de film klaar is om te eindigen.

…

“Ze verplaatsen de auto. Ze zien dat hij daar beneden is. Je weet dat hij uit het gat zal worden gehaald. Ik vind het veel leuker om dubbelzinnig te zijn. Ook al ga je ervan uit dat dat waarschijnlijk gaat gebeuren, ik vind het leuk dat er een kleine kans is dat hij hem daar om welke reden dan ook niet uit krijgt.

Buzzfeed

Houd er rekening mee dat de laatste scène eerder werd aangekondigdGevangenen. Wanneer Loki bij het huis van de priester is, ziet hij het merkteken op de vloer waar de koelkast wordt verplaatst om toegang te krijgen tot de geheime deur naar de verborgen kelder. Zijn eerste reactie is om het af te wijzen. Maar zijn instinct, degelijkheid en nieuwsgierigheid krijgen de overhand. Dus hij verplaatst de koelkast en vindt het lichaam.

Vervang de koelkast door de oude auto. En de verborgen kelder met het gat in de grond. En de lang geleden overleden meneer Jones met de nog levende Keller Dover. Dat soort voorafschaduwing wordt met een reden gedaan. De implicatie is dat Loki net zo grondig zal zijn als voorheen en Keller zal ontdekken.

De thema's vanGevangenen

De motieven

Echt snelle samenvatting. Thema's worden ontwikkeld door middel van motieven. Motieven zijn herhalende elementen in een film, die van alles kunnen zijn, van fysieke objecten tot dialoog, tot shots, tot muziek, tot concepten. Een thema in het Star Wars-universum is dat goed wordt geassocieerd met licht en slecht wordt geassocieerd met duisternis. Dat thema wordt versterkt door motieven als het zwarte pantser van Darth Vader, zijn zwarte cape en vaak in de schaduw staan ​​(om nog maar te zwijgen van de zware, marcherende muziek die erg imperiaal en dominant aanvoelt). Vergelijk dat eens met Luke, wanneer Luke eindelijk een Jedi wordt, een witte outfit draagt ​​(en meer hoopvolle en opwindende muziek heeft).

Of in de filmZwarte zwaan, een thema is dualiteit, dus we zien het hoofdpersonage, Nina, vaak weerspiegeld in spiegels of ramen. Of in de filmOns, we hebben ondergrondse wezens gecreëerd door de overheid. Een van deze ondergrondse mensen vertelt een geschokte familie: "Wij zijn Amerikanen." Na die informatie, de titel,Ons, kan worden gelezen als VS, of VS, of Verenigde Staten. Deze herhalende elementen, en een paar andere, tellen op. Tot het punt waarop het onmiskenbaar wordt dat ene thema vanOnsis de culturele staat van Amerika.

De belangrijkste motieven inGevangenenZijn:

-Gevangenissen (fysiek, emotioneel, mentaal, spiritueel)
-Doolhoven
-Religie

Hand patronen

Gevangenissen

We hebben al veel over gevangenissen gesproken, dus dit kan voor herhaling vatbaar zijn. Als je meteen naar zijn sectie bent gegaan, welkom! Het begrip "gevangenis" komt zo vaak terug. Laten we de verschillende typen bekijken die verschijnen.

Fysieke gevangenisstraf: Holly houdt de twee meisjes (toen Keller) gevangen. Keller houdt Alex gevangen. De priester die meneer Jones in de kelder opsluit om te sterven. En Loki arresteert letterlijk mensen met de bedoeling ze naar de gevangenis te sturen.

Emotionele gevangenschap: de verdwijning van Anna en Joy verwoest emotioneel de families Dover en Birch. Grace, Anna's moeder, gaat van trieste ontkenning van de realiteit naar zichzelf drogeren tot vergetelheid. Franklin, de vader van Joy, maakt bezwaar tegen Keller's behandeling van Alex, maar doet een tijdje mee omdat hij voelt dat hij geen andere keus heeft als hij zijn dochter terug wil krijgen. Er is een extreme cognitieve dissonantie waar Franklin mee worstelt.

Psychologische gevangenschap: Alex en Bob Taylor lijden allebei onder het trauma van hun ontvoering. De ontvoering belemmerde beide jonge mannen. En er is een contrast met hoe hun trauma zich uit. Daarmee bedoel ik dat Alex op weg is naar introversie. Nauwelijks praten. Nauwelijks bestaand. Wij (en Keller) worstelen om te begrijpen wat er door Alex' hoofd gaat. Vergelijk dat eens met Bob. Bob heeft zijn pijn bijna volledig geëxternaliseerd. Hij tekent doolhoven op muren. Imiteert het ontvoeren van kinderen. Alles is actie, actie, actie. Toch is hij even moeilijk te begrijpen.

Geestelijke gevangenschap: Holly en haar man vonden het onmogelijk om verder te gaan dan hun overtuiging dat God hen onrecht had aangedaan. Daarom hebben ze andere families gemarteld om een ​​soortgelijke geloofscrisis te veroorzaken en meer mensen tegen God op te zetten. Hoe passend hebben we een personage genaamd Genade, een woord dat typisch wordt geassocieerd met Gods gunst. Het is Grace die, in de nasleep van de diefstal van haar dochter, volledig uit elkaar valt. Haar karakter is de belichaming van de spirituele crisis die de Joneses hopen te bewerkstelligen.

Doolhoven

Voordat we het hebben over doolhoven, laten we het hebben over in-roads.

Een in-road is een doelgericht element dat de schrijver/regisseur opneemt om de kijker te wijzen op thematische subtekst of plotmysteries.

In-roads zijn niet altijd nodig, omdat veel artiesten meer voor de hand liggende apparaten zullen gebruiken. Als inNachtdierener worden drie verhalen verteld. Er is het personage van Amy Adams dat haar leven in de huidige tijd doorloopt. Er is de wereld in een boek dat ze aan het lezen is en dat is geschreven door haar ex (Jake Gyllenhaal, grappig genoeg). En tot slot krijgen we flashbacks naar haar tijd met Gyllenhaal die het lezen van het boek triggert.Nachtdieren, door middel van cross-cutting, maakt duidelijk dat er een verband bestaat tussen wat er in het boek gebeurt en wat er gebeurde in de relatie met Gyllenhaal. Dat het boek een dramatische hervertelling is van Adams bedriegen en vervolgens Gyllenhaal dumpen en de pijn waarmee hij te maken kreeg in de nasleep van haar pijn hem. Er zijn geen in-road-verhalen nodig omdat de montage / plotvolgorde de parallellen tussen het boek en de relatie duidelijk maakt.

Nu alsNachtdierengeen flashbacks had, als we Adams dit boek alleen maar zagen lezen en emotioneel werden, maar anders haar leven normaal zouden leiden... dat zou niet werken. Het boek zou geen betekenis hebben omdat het elke context ontbeerde. Je zou een soort in-road moeten toevoegen, zoals een gesprek dat ze heeft op een feestje waar ze vermeldt dat ze een relatie had met iemand die schrijver wilde worden, maar ze brak zijn hart. Die regel zou een in-road zijn die de nodige context biedt om te begrijpen waarom het boek zo'n verwoestende impact op haar heeft.

Als je aan het einde van een film komt zoalsAanvang,er is geen uitleg over wat er is gebeurd. We worden doelbewust overgelaten om het zelf uit te zoeken. We doen dat door in-roads te identificeren, hun implicaties te begrijpen en vervolgens tot een conclusie te komen.

Gevangenen, leuk vindenAanvang, eindigt op een cliffhanger. Zal Loki 2+2 samenvoegen en Keller redden? Of zal Keller sterven in het gat waarin Holly Jones hem had achtergelaten?

Oké, terug naar doolhoven.

HalverwegeGevangenenwe maken kennis met het concept van het doolhof. Het huis van Bob Taylor heeft doolhoven op de muren getekend. Wanneer hij in politiehechtenis zit, eist de politie te weten waar de ontvoerde meisjes zijn en Taylor besteedt 3 uur aan het tekenen van een doolhof om ze te laten zien. Het dode lichaam dat in het huis van de priester is ontdekt, heeft toevallig een doolhofketting. Er is een FBI-boek over een serieontvoerder die geobsedeerd was door doolhoven. En de gevangengenomen Alex Jones vertelt zijn ontvoerder uiteindelijk dat de meisjes "In het doolhof" zijn.

Op het eerste gezicht speelt dat allemaal gewoon mee in het drama en mysterie van een misdaadthriller. We verwachten dat psycho's rare obsessies hebben, zoals doolhoven. En gewoon de alledaagse menselijke psychologie, doolhoven zijn een beetje magnetisch, een van deze archetypen die al eeuwenlang en door culturen heen deel uitmaken van mythen en legendes en interesse.

Maar dan kijk je naar de structuur vanGevangenen, hoe het zijn verhaal vertelt, hoe het informatie onthult, er is een begrip dat het doolhof-gedoe niet alleen was om de spanning op te krikken (zoals sommige mensen hebben geklaagd). Het dient een meta-doel om ons bewust te maken van hoe we de film moeten bekijken/begrijpen. Deze techniek komt vaker voor bij 'kunstzinnige' projecten dan bij reguliere projecten.

Een grappig voorbeeld is het album van Kendrick Lamar uit 2017,Verdomd. Het laatste nummer op het album heet "Duckworth". Het vertelt het verhaal over hoe Kendricks mentor, Top Dawg, een fastfoodrestaurant beroofde waar Kendricks vader werkte. Kendricks vader had Top Dawg altijd extra koekjes van het huis gegeven. Dus toen WL de plek beroofde, schoot hij Kendricks vader niet neer. Daardoor liep het leven van Kendrick 1000% anders dan het zou zijn geweest als hij zonder vader was opgegroeid. Dat is cool, dat is interessant.

Maar aan het begin van het nummer is er een intro die eindigt met: "We gon' put it in reverse." Tegen het einde van het nummer rapt Kendrick: "Let op, die ene beslissing veranderde het leven van beide / Eén vloek tegelijk / Keer het gemanifesteerde en goede karma om ... Want als Anthony Ducky vermoordde, zou Top Dawg het leven kunnen dienen / Terwijl ik opgroeide zonder vader en sterf in een vuurgevecht. " Er is een geweerschot en het geluid van audio wordt omgekeerd met songteksten van eerdere nummers die achterstevoren worden afgespeeld. Het album eindigt met de allereerste regel van het eerste nummer: "So I was takin' a walk the other day..." Het is een regel die een situatie begint waarin Kendrick wordt neergeschoten en vermoord.

Er is duidelijk een poging om ons aan het denken te zetten over het luisteren naar het album in omgekeerde chronologische volgorde. Luister in plaats van nummers 1-14 naar 14-1. Maar zoveel mensen misten dit concept dat Kendrick eigenlijk een speciale editie van het album uitbracht in omgekeerde chronologische volgorde. Op die manier begrepen mensen ongetwijfeld dat het de bedoeling was dat het album op de ene manier een happy end had en op de andere manier een tragisch einde.

Dit soort interne instructie-aanwijzing is iets dat pas echt bestond in de 20e eeuw en de opkomst van modernisme en postmodernisme. Tegen het begin van de 21e eeuw werden vertellers behoorlijk goed in het combineren van traditionele verteltechnieken met enkele van de meer vreemde technieken uit de modernistische/postmodernistische bewegingen. Bijna honderd jaar later kan het behoorlijk naadloos zijn.

Dus ja, het doolhof spul erinGevangenenmaakt deel uit van het basisperceel. En ja, het versterkt ook het thema gevangenschap, want een doolhof kan immers een gevangenis zijn en bijna elk personage inGevangenenwerkt door een soort doolhof (fysiek, emotioneel, psychologisch of spiritueel). Maar het is ook een aanwijzing van de filmmaker om de film als een doolhof te behandelen.

Religie

Zoals eerder vermeld, hebben we een personage genaamd Grace. En we hebben een personage genaamd Loki.

"Genade" is als woord ontstaan ​​in Frankrijk in de jaren 1200 en had kort daarna een sterke associatie met het christendom en het idee van deugdzaamheid en het ontvangen van de gunst van God. Het is een groot deel van de religie, zoals... een hoeksteen van de christelijke theologie. Dus hoewel Grace misschien een simpele naam lijkt, is het dat niet.

Hetzelfde met 'Loki'. In de Noorse mythologie is Loki een groot probleem. Populaire afbeelding heeft Loki als een bedrieger. Een god die dingen ingewikkeld maakt voor andere goden. Het hoogtepunt van de Noorse mythologie is Ragnarok, waar goden reuzen bevechten en iedereen sterft. Loki zit in teamreus en doodt de god Heimdall.

Het christendom bindt zich aan noties van geloof en Gods genade. Kortstondige, spirituele dingen die op een metafysisch niveau werken.

Terwijl de Noorse mythologie wortelt in het heidendom en associeert met de natuurlijke wereld. Germaans heidendom/mythologie (waarvan het Noors een zijtak is) hechten grote symbolische waarde aan bomen en bossen en stenen. Tot het punt waarop ze zeiden dat het centrum van het hele universum een ​​gigantische boom was genaamd Yggdrasil. Om nog maar te zwijgen over hoe tatoeages zich verhouden tot heidendom enNoorse cultuur.

Villeneueve besprak zelfs bomen in een interview metIndiewire.

"Het zijn een soort spookpersonages", zei regisseur Denis Villeneuve over het terugkerende motief van bomen in de film; zoals we eerder zeiden, als stille getuigen van de verschillende gewelddadige misdaden in de film. “Ze zijn er altijd, in ieder geval op de achtergrond. Elke scène voel je hun aanwezigheid. En ze zijn verbonden met dit idee van noodzakelijk geweld.”

Indiewire - 2013

Houd de bron van deze personagenamen in gedachten, als je opnieuw kijktGevangenenje pikt zeker een thematische subtekst op met betrekking tot religie.

Met betrekking tot het christendom horen we het onzevader. We zien veel kruisen. Personages bidden. Ze roepen Gods naam aan. Keller houdt Alex in een doos die lijkt op een biechtstoel. Dat hele martelsubplot is als een verwrongen vorm van berouw. Het idee van geloof komt steeds weer terug. Geloof in God, geloof in de politie, geloof in jezelf.

Als ik zeg "geloof in de politie", houd er dan rekening mee dat Loki de rechercheur is. Dit betekent dat de Dovers en Birches hun vertrouwen moeten stellen in... een personage vernoemd naar een Noorse God. Een personage wiens eerste scène over sterrenbeelden gaat. Een personage dat een vrijmetselaarsring draagt. Heeft astrologische symbolen op zijn handen getatoeëerd. En in zijn nek een ster die waarschijnlijk een andere niet-christelijke religie vertegenwoordigt.

We hebben dus twee zeer christelijke personages in Keller en Grace die afhankelijk zijn van Loki, een personage dat niet-christelijke religies symboliseert. Dan de cinematografie. Het staat vol met afbeeldingen met betrekking tot christelijke iconografie en verwijzingen. Maar ook heidense en andere spirituele iconografie en verwijzingen.

Wat betekent het dat Keller tot God bidt om hem uit het gat te redden en dat Loki daar is? Vertegenwoordigt Loki een spiritualiteit buiten het christendom? Of de optelsom van andere religies die in dienst staan ​​van de christelijke God? Ik denk niet dat er een definitief antwoord is. Het is een onoplosbare puzzel. Een doolhof zonder uitgang.

Maar het belangrijkste is dat als je je eenmaal bewust bent van dit motief, je de film opnieuw kunt bekijken en waarderen wat het toevoegt aan de algehele ervaring vanGevangenenen de betekenis die je eraan ontleent.

Een korte discussie over namen

De twee ontvoerde meisjes. De ene heeft de achternaam Dover. De andere berk.

"Berk" is een boomsoort.

In het Latijn betekende "Dubris" wateren. En "was de naam die de Romeinen aan Dover, Engeland gaven", aldusDoverHistorian.com.

(Maar het is ook "afkomstig van de oude Scandinavische betekenis van een ravijn, kloof, kloof of een spleet tussen kliffen." De Fransen, Kelten en Galliërs hadden allemaal vergelijkbare versies van het woord (respectievelijk Douvres, Dubrās en Dubris) en betekenden ook allemaal "water". Grappig genoeg vermeldt Dover Historicus in Turkije dat het woord betekent "een persoon slaan of slaan".Gevangenen.)

We hebben het al gehad over het belang van bomen in heidense religies. In het christendom is water een belangrijk thema, dat een vitale rol speelt in de doop en het idee van zuiverheid. Dus precies daar in de achternamen van de twee belangrijkste families zien we meer religieuze verwijzingen.

Die families kwellen hebben we Holly Jones. Jones betekent als achternaam 'zoon van John'. En John, als naam, betekent "God is genadig." De ironie hier is dat Holly's kind stierf. En dat wakkerde in haar een haat tegen God aan. Ze voelt dat God allesbehalve genadig is.

Loki heeft geen achternaam, maar we kennen de betekenis van zijn voornaam.

We hebben het gehad over de naam van Grace. Maar weet je wat Keller's naam betekent? Het is eenDuitse versievan "kelder". Betekeniskelder, berging. Je weet wel, een kamer die ondergronds is.Wat een toevaldat het personage met die naam de film in een gat in de grond beëindigt?! Maar op dit moment weet je beter dan te denken dat het toeval is, toch? Hopelijk denk je: "Dat is een in-road!"

Als dat is wat je denkt, high-five! Want dat is precies wat deze namen zijn. In-wegen. Wanneer je je realiseert dat een van de namen een diepere betekenis heeft, leidt dit tot de vraag: "Hebben de rest van de namen betekenis?" Dit brengt ons terug bij Grace en Loki en Dover en Birch, etc. Je hebt weer een stukje van de puzzel waarmee je de diepere thematische intenties en vragen vanGevangenen.

Het hoofdthema vanGevangenen

Met de motieven in gedachten kunnen we eindelijk komen tot wat ik denk dat het meest interessante isGevangenen. Het verhaal is geweldig. De personages zijn geweldig. Het filmmaken is geweldig. Maar hoe de film religie onderzoekt en het christendom in gesprek brengt met andere religies/spiritualiteiten, is behoorlijk ongelooflijk. Vergelijkbaar met hoeVechtclubis krachtig omdat het niet echt om het karakter van Edward Norton gaat, maar eerdereen deconstructie van individualiteit in een door consumenten gedreven cultuur.

Gevangenengaat over spiritualiteit en de gecompliceerde aard die we hebben met spiritualiteit. Hoe begrijpen we het slechte dat in de wereld gebeurt? Hoe kunnen we vertrouwen hebben in het licht van slechte gebeurtenissen? En hoe begrijpen we de wonderen in ons leven? Zijn ze goddelijk of indirect?

Het grote probleem dat elk personage heeft, is acceptatie. Accepteer niet alleen het slechte, maar ook het goede. Holly en haar man hadden troost bij elkaar kunnen vinden - in plaats daarvan eindigt hun kruistocht met de dood van beiden tot gevolg. Bob Taylor overleefde zijn ontvoering, maar kan niet verder dan het trauma ervan. Grace valt volledig uit elkaar in de nasleep van Anna's verdwijning, tot het punt dat ze niet meer functioneert. Mensen kunnen geen vrijheid accepteren, ze kunnen geen verlies accepteren.

Het zijn eigenlijk alleen Loki en Keller die hun geloof behouden. Dover gelooft dat Alex Jones weet waar de meisjes zijn. En Loki in zijn eigen neigingen en gevolgtrekkingen. Ze accepteren wat hun instinct hen vertelt en uiteindelijk spelen ze allebei de held. Kellers vertrouwen in de voorbereiding zorgt voor een reeks gebeurtenissen waardoor zijn dochter een fluitje achterlaat in het gat in Holly's tuin. Het is dat fluitje dat hij gebruikt om Loki een seintje te geven. Terwijl Loki's vertrouwen in het volgen van tekens hem rechtstreeks naar de gevangengenomen Keller leidt.

Het feit dat onze twee meest trouwe personages samen de film beëindigen, elk vertrouwend op hun geloof, is best mooi. Ze zullen er allemaal redding door vinden. Maar aangezien de films eindigen voordat Loki Keller redt, is dat gevoel van catharsis ietsGevangenenontkent ons. Wat al met al behoorlijk passend is. Door de redding van Keller niet te laten zien, hebben we een keuze: hebben we vertrouwen in Loki of niet? Welk einde kiezen we? Welk lot voor Keller accepteren we?

Door die keuze in onze handen te laten, wordt de film een ​​moment van reflectie, van confrontatie. Het vraagt ​​je waar je in gelooft.

Het einde

Daar heb je het. Ik hoop dat dit nuttig was. Ik denk als je opnieuw kijktGevangenenna het lezen van dit, zal de film veel duidelijker aanvoelen in wat hij doet en waarom. Als je meer vragen hebt, bekijk dan de rest van onzefilmgids voor gevangenen.